Terug naar school

Lief dagboek,

Het is zondagavond en morgen begint de school weer na een weekje vakantie. Normaal gesproken zou ik enthousiast zijn om terug te gaan, maar deze keer voel ik me anders. Ik zie er steeds meer tegenop. Alleen al aan de gedachte om terug te gaan naar school, voel ik de knoop in mijn maag. En alsof dat nog niet genoeg is, slaap ik ook nog eens slecht. Ik heb hoofdpijn en ben ook niet zo gezellig meer.

Het is niet zo dat ik niet van school hou. Thuis kom ik eruit wat erin zit, zeggen mijn ouders altijd. Maar op school voelt het alsof het niet lukt. Alsof mijn hoofd vol zit met kennis en ideeën, maar ik het niet op de juiste manier kan laten zien. Het is alsof mijn brein een wirwar van gedachten is.

Thuis voel ik me fijn. Ik kan rustig werken, zonder dat iemand over mijn schouder meekijkt. Ik kan mijn eigen tempo bepalen en dingen op mijn eigen manier doen. Maar op school lijkt alles anders te zijn. Ik voel me constant onder druk staan om bij te blijven met de rest van de klas.

Het ergste is nog wel het gevoel van falen. Telkens als ik een opdracht niet begrijp of een vraag niet kan beantwoorden, voel ik me dom. Het lijkt alsof iedereen om me heen het begrijpt, behalve ik. En hoe harder ik probeer, hoe erger het wordt. Het lijkt wel een cirkel van angst en onzekerheid.

Maar toch blijf ik hopen. Misschien lukt het deze keer wel. Misschien kan ik op school vertellen over mijn angsten en zorgen, en kunnen ze me helpen. Misschien kan ik leren om mezelf te accepteren dat het oké is als het niet lukt.

Ik weet dat het niet gemakkelijk zal zijn, maar ik weet dat ik het kan.Wie weet, kan ik uiteindelijk zelfs weer uitkijken naar school, in plaats van er tegenop te zien.

Tot morgen, lieve dagboek. Ik hoop dat het lukt een nieuwe start te maken.

liefs,

Klaartje

Dit is een voorbeeld van een verhaal dat zomaar in het dagboek van een van mijn kinderen zou kunnen staan. Als je als ouder dit leest breekt je hart. Niet meekomen op school terwijl het “er wel inzit” doet zó ontzettend veel met het gevoel van een kind. Het gevolg: onzekerheid, faalangst, eenzaamheid. Door te laten zien én ervaren dat er een reden is dat het tot nu toe niet lukte, gaat er een hele nieuwe wereld open.  Leren en ervaren hoe je denkt en leert. Samen ontdekken hoe het wel lukt. Het verhaal in het dagboek een andere wending geven. Dat gun ik elke ouder en zeker elk kind!